استعفا یا استیفا . انتساب یا انتصاب

از مجموعه مطالب غلط ننویسیم
چندی پیش در یکی از روزنامه‌های پرتیراژ عصر در حال خواندن نوشته‌ای بودم که ناگهان مطلبی توجه مرا به خود جلب کرد:
آقای ... رئیس ... از مقام خود استیفا کرد اما قبل از استیفا از ..... بازدید به عمل آورد!
به گزارش ... قرار است که آقای ... به جای ایشان در این مقام انتساب گردند!
بعد از خواندن جملات فوق آه از نهادم بر آمد که در چهار عبارت کوتاه چند غلط ادبی می‌بایست به چشم خورد!
*
اول اینکه بسیار تعجب‌آور است که چرا نویسنده‌ی محترم واژه‌ی مأنوس و معروف (استعفا) را نادیده گرفته و از واژه‌ی بی‌ربط (استیفا) بهره برده است. در حالیکه [استعفا به‌معنای: خواستار کناره‌گیری کردن از حرفه‌ای است و استیفا به معنای: گرفتن حقوق و تمامی دارایی‌های خود از شخصی]
*
دوم اینکه؛
زبان فارسی زبان ایجاز و اختصار است و یکی از شاخص‌های یک نثر متعالی در این است که با کمترین واژه بیشترین مفاهیم افاده شود لذا از نظر ادیبان به‌کارگیری [به‌عمل آوردن] در عبارات به جای [کرد] جالب نیست. دکتر پرویز خانلری چنین‌کاری را درازنویسی نام نهاده است!
*
سوم اینکه؛
تفاوت انتساب و انتصاب
انتساب یعنی: نسبت داشتن. ربط داشتن. مرتبط بودن و نسبت دادن. پیوستگی. خویشی
و اما انتصاب یعنی: کسی را بر حرفه‌ای یا شغل و منصبی. گماشتن. نصب کردن. منصوب شدن
و در حقیقت از عبارت فوق [ایشان در این مقام انتساب گردند!]
این معنا اراده می‌شود:
(ایشان در این مقام نسبت داده یا ربط داده شوند) که معنای مورد نظر نویسنده را افاده نمی‌کند!
فضل الله نکولعل آزاد
تهران ۱۳۷۳/۴/۳۰
www.lalazad.blogfa.com
www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com
Www.f-lalazad.blogfa.com
Www.faznekooazad.blogfa.com
http://nazarhayeadabi.blogfa.com/

نوشته شده توسط فضل الله نکولعل آزاد در یکشنبه هفتم شهریور ۱۳۸۹ |