تاب بنفشه می‌دهد طرّه‌ی مشک‌سای تو
پرده‌ی غنچه می‌درد خنده‌ی دلگشای تو
(حافظ شیرازی)

قطعه‌ی زیر به‌ منظور طبع‌آزمایی صورت پذیرفته است و ممکن است، پیام یک شعر امروزی را نداشته باشد. به هر روی امید است مورد قبول طبع لطیف و نکته‌سنجتان قرار بگیرد!

داغ شکوفه

داغ شکوفه می‌نهد آتش بوسه‌های تو
عمر دوباره می‌دهد بوسه‌ی جانفزای تو

ای گل سرخ ناز من! پا به حریم گل منه
غنچه چو شرم می‌کند از لب دلربای تو

در دل و جان مرده‌ام شعله‌ی عشق می‌دمد
بوسه‌ی آتشین تو گرمی سینه‌های تو

هر نفسی که می‌کشم یاد تو زنده می‌شود
چون همه لحظه قلب من می‌تپد از برای تو

نیمه‌ی شب که می‌رسد، اشک دلم شود روان
چون‌که شبانه می‌کند طفل دلم هوای تو

سینه‌ی عطرخیز تو بوی بهار می‌دهد
بهر تو جامه می‌درد عاشق مبتلای تو

هر نگه تو روح و جان در تن مرده می‌دمد
در همه جای این جهان کس نرسد به پای تو

عقربه‌ی تمایلم نیست به سوی دیگری
گوش سلیم من فقط می‌شنود صدای تو

ای مه تابناک من! چشم به‌ناز وا مکن
این همه لطف می‌رسد از طرف خدای تو
تهران ۱۳۶۹/۵/۱
فضل الله نكولعل آزاد
www.lalazad.blogfa.com
www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com
Www.f-lalazad.blogfa.com
Www.faznekooazad.blogfa.com
Www.nazarhayeadabi.blogfa.com
Www.lalazad.blogfa.com

نوشته شده توسط فضل الله نکولعل آزاد در شنبه یکم مهر ۱۳۹۶ |