آئینه‌ی حق‌نما
دلی که آینه‌ی حق‌نماست، تار مباد
در آن اثر ز شب تیره و غبار مباد

هر آنکه رهرو حق شد ز تیرگی برهد
که شام عاشق یزدان سیاه و تار مباد

«نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق خدا»*
درون سینه‌ی مرد خدا قرار مباد

ز حادثات زمانه، مکن گلایه به دوست
که مکر و ظلم من و تو، ز روزگار مباد

ز هر خطر برهد آدمی ز دامن پاک
که بی‌گناه خداجو، سرش به دار مباد

که تا پناه من و تو، خدای پرمهر است؛
کسی به درد و غم بی‌کسی دچار مباد

مشو جدا ز ره عشق، راه فتنه مرو
دل جدا ز حقیقت، در اعتبار مباد
۱۳۸۴/۱۲/۴ تهران 
فضل الله نكولعل آزاد
www.lalazad.blogfa.com
www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com
Www.f-lalazad.blogfa.com
Www.faznekooazad.blogfa.com
http://nazarhayeadabi.blogfa.com
* هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق 
(حافظ شیرازی)

نوشته شده توسط فضل الله نکولعل آزاد در جمعه هشتم مرداد ۱۳۹۵ |