به: بانوی سینمای ایران (ن‌‌.م)
کسی که در سکوت نگاهش فریاد هنر خفته و در کلام ملیحش دانش بیان نهفته!
از حیث شخصیت، وجاهت و دریادلی و شهامت، حالات درونی و واکنش‌های بیرونی، سرآمد هنرمندان روزگاران است و هنوز مدعیان می‌بایست راه‌های پرپیچ و خم بسیاری طی کنند تا به گرد پایش برسند! شیوه‌ی نگاهش بیان احساس هنرمندانه‌ی اوست و بیننده را جذب می‌کند تا جایی که می‌توان گفت:
[او بازیگر نیست، افسونگر است]
این قطعه به صورت موشح در مصاریع فرد، طرح‌ریزی شده است.
*
پرنیان
نقاش دهر نقش بتی مرمرین کشید
روح پرند و پاک لطیفی در آن دمید
سری خدا نهاد به چشمان سبز او
چشمی که خلق ناز دلش را به جان خرید

رویای چشم مست و لبش جام رازهاست
از روی پر شراره‌ی او آتشی بپاست
یارب! بگو مرا به چه مانند می‌شود
گویم به سوفیا؟ که نه برتر ز سوفیاست!

نامش گل است و چهره‌ی او چون گل سپید
برتر ز نام و چهره‌ی پاکش کسی ندید
مست از شراب چشم و لبش گشته عالمی
صورتگر زمانه گلی ناز پرورید

قدر گل از نگاه دل باغبان نگر
با چشم باز بر گل این باغ کن نظر
از من بپرس ارزش الماس ناب را
تنها گهرشناس بداند بهای زر

نازم به آن خدا که چنین نقش آفرید
روحی لطیف در بدنی پرنیان دمید
لبخند روح‌بخش ملیحی به لب نهاد
لبهای پرطراوت او را چو گل کشید

وای از نگاه آبی آن چشم پرفسون
وای از لبان پرهوس سرخ لاله‌گون
تهران ۱۳۸۳
فضل الله نكولعل آزاد
www.lalazad.blogfa.com
www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com
Www.f-lalazad.blogfa.com
Www.faznekooazad.blogfa.com
Www.lalazad.blogfa.com

نوشته شده توسط فضل الله نکولعل آزاد در جمعه بیست و دوم مرداد ۱۳۹۵ |