رذل مادرزاد

هرکه با من ریخت طرح دوستی شیاد بود
هر که را منجی دل پنداشتم صیاد بود

آن که عمری وعده‌ی خوش بر من دیوانه داد
حیله‌گر بود و حسود و رذل مادرزاد بود

حرف‌هایش بوی غم می‌داد هنگام سخن
قول‌های او سراسر سست و بی‌بنیاد بود

سال‌ها بر این جهان پست دل بستم ولی
من ندانستم که آن در عقد صد داماد بود

هیچکس بر سهم و حقش نیست قانع این زمان
هر کجا را پا نهادم عرصه‌ی بیداد بود
تهران ١٣٦۹ مرداد ماه
فضل الله نکولعل آزاد
www.lalazad.blogfa.com
www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com
Www.f-lalazad.blogfa.com
Www.faznekooazad.blogfa.com

نوشته شده توسط فضل الله نکولعل آزاد در پنجشنبه بیستم خرداد ۱۳۹۵ |