{قسم به خدای کعبه که رستگار شدم}
(مولا علی علیه السلام)

 تقدیم به مرحوم خواهرم که عاشق مولا علی بود.
روحش شاد!

ضربت
جهان حال دیگر در آن روز داشت
دل خلق دردی پر از سوز داشت

علی بود و تنهایی و اشک شب
علی بود از غصّه در سوز و تب

چه شبها نخوابید تا نور روز
به عشق یتیمان پردرد و سوز

علی آن گشاینده‌ی راهها
بزد دادها در دل چاهها

دلش بود، خونین ز دست عوام
کسانی که بودند جویای نام

به عشق یتیمان ز شادی گریخت
چه اشکی که شبها ز چشمش نریخت

یکی از همان روزهای غمین
به سوی خدا شد، ابرمرد دین

به مسجد نهاد آن ولی پای خود
دعایی برآورد از نای خود

چو آغاز شد مرد حق را نماز
دلش با خدا کرد راز و نیاز

خدا را صدا زد ولیّ خدا
دلش بود از هر تعلّق رها

در آغاز کرد آن ابرمرد دین
ستایش خدای جهان‌آفرین

نخستین رکوعش در آن روز بود
دلش از غم دوست* پرسوز بود

سحر بود و مرد خدا در نماز
به سجده فتاد و به راز و نیاز

به آهنگ سجده سرش را به خاک
نهاد آن ابرمرد با قلب پاک

دلش داشت حالی دگر آن زمان
ز قرب خداوند روح و روان

کلام علی را گسست آن پلید
ز ریشه درخت عدالت برید

بزد بر سر مرد حق تیغ جهل
سرش را شکافت آن ستمکار رذل

ز ریشه نمودار تقوا بکند
به ظلم عظیمی ز پایش فکند

علی مرد حق آن خداجوی پاک
شد از تیغ، فرق سرش چاک‌چاک

به هنگامه‌ی مرگ گفت این سخن
رها گشتم از کنج زندان تن

قسم بر خداوند قدرت‌مدار
ز شهد شهادت شدم رستگار

جهان بی‌پدر شد ز مرگ علی
ز مرگ ابرمرد حق، آن ولی

بگفت آن ابرمرد آن رادمرد
پیام نهایی به‌هنگام درد

به یک ضربت او را ز پا افکنید
درخت ستم را ز بن برکنید

شبانگاه بود و علی مرد پاک
شد از خنجر زهرآگین هلاک

علی مرد اما خداوند جان
نهاد از معانی قرآن نشان

علی مرد، نامش ولی زنده ماند!
کلام دلش گرم و پاینده ماند!
زمستان ۱۳۸۲ تهران
 فضل الله نكولعل آزاد
Www.lalazad.blogfa.com​
 *
دوستان پرسیده‌اند که در سروده‌ی شما از ترکیب (غم دوست) چه معنایی اراده می‌شود؟
پاسخ:
در این سروده « غم دوست» معنای (غم عشق خدا) را افاده می‌کند. همان‌طور که استاد بزرگ حافظ شیرازی می‌گوید:
گفتم غم تو دارم، گفتا غمت سرآید
یعنی این‌که به معشوقه‌ی خود گفتم:
غم عشق تو را دارم و مشتاق دیدار روی تو هستم!
و او در پاسخ گفت: سرانجام اندوه تو به پایان خواهد رسید و به مراد خود خواهی رسید!

نوشته شده توسط فضل الله نکولعل آزاد در دوشنبه بیست و ششم بهمن ۱۳۹۴ |